Dagboek van een Drent

Dagboek van een Drent…… of eigenlijk van drie Drenten…….

Eerst maar even voorstellen: Wij zijn Richard en Selma Tiemeijer en wij zijn de erg enthousiaste eigenaren van inmiddels drie Drentsche Patrijshonden: Okke inmiddels bijna 12 jaar, zijn zoon Abe van bijna 8 jaar oud en  kleinzoon Vedde, ook alweer bijna 3 jaar. Drie generaties Drentsche Patrijshonden……. 

Alle informatie over onze Okke staat op Okkepedia

     Alle informatie over Abe staat op Abepedia

Op Veddepedia staat alle informatie over Vedde

Ons verhaal:

In het najaar van 2009 raakten we ernstig besmet met het drentenvirus. Onze eerste Drent kwam in juni 2010: dat is onze Okke (officieel Sander fan de Indo-Anjoho), reu, geboren op 17 april 2010. Hij is nu bijna 12 jaar en wij vinden hem een geweldige Drent. We hebben ongelooflijk veel plezier van en met hem. We kunnen zeggen, dat alle verhalen over Drenten kloppen….. Het is hard werken, maar als je consequent opvoedt, veel tijd, energie en liefde investeert en over humor beschikt, heb je aan ‘de Drent’ een geweldige vriend.  Wij hebben aan onze Okke een heerlijke huishond, een fijne wandelmaat, een enthousiaste canicrosshond, een leuke showhond, een lieve, oh zo voorzichtige kindervriend, een soms over-ijverige hondenschoolhond, een uitbundige speelkameraad, een niet helemaal perfecte jachtvriend. En dit in willekeurige volgorde;-) Okke heeft in totaal 8 nestjes mogen krijgen en heeft heel wat kinderen en kleinkinderen rondlopen. Inmiddels zijn er zelfs al achterkleinkinderen……

Uit het eerste nest van Okke met Blossom loopt hier een zoon rond: Abe. Officieel Abe Bloske van ’t Dreske Kwinne. En de ketting gaat ondertussen verder: sinds april 2019 loopt Vedde in huis rond. Vedde Bo van de Sebastiaanshoeve, een zoon van Abe en Lizzy en dus een kleinzoon van Okke. Drie generaties Drentjes in huis. Wij vinden het heel bijzonder en zijn er niet zo stiekem gewoon erg trots op. 

We steken veel tijd en energie in de Drentjes. Richard doet met alle drie onze heren veel aan canicross, een nog jonge hardlopen-met-je-hond wedstrijdsport. Ze lopen dan ook wel een voor de step of de fiets. Ook “doen” we zo af en toe een show. Met Okke, inmiddels Nederlands, Internationaal en Veteranen, zelfs WereldVeteranen showkampioen ondertussen niet meer. Hij mag vooral op de Drentenshows laten zien, wat hij als veteraan nog kan. Met Abe hebben we wel wat geshowd, maar niet zo heel erg veel. Met Vedde waren we goed op weg naar een jeugdkampioenschap (Jeugdwinner, twee punten en een doorgeschoven CAC), toen de corona-crisis roet in het eten gooide.

Ondertussen zijn we verhuisd, geëmigreerd zelfs. We hebben een geweldige plek gevonden in La Charnizot, een gehucht bij Biches in de Nièvre in Frankrijk. We wonen daar in een lief, klein Maison de Campagne, met een lekker stuk grond erbij en heel veel bossen in de omgeving. De vierbeners voelen zich hier helemaal happy, net als hun tweebener-bazen…..